انواع ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد؟

در این مطلب قصد داریم به توضیح انواع ارز دیجیتال بپردازیم. ارز دیجیتال به ارزهایی گفته می‌شود که به صورت رمزگذاری شده طراحی شده‌اند و بدین صورت می‌توانند از جعل، تقلب و کلاهبرداری ارز جلوگیری کنند. این نوع ارزها غیرمتمرکز هستند و به هیچ دولت، نهاد و یا سازمان خاصی تعلق ندارند بنابراین هیچ دولتی نمی‌تواند در مدیریت این ارزها دخالت کرده و مشکلی در پروژه‌های آن ایجاد کند. ارزهای دیجیتال در شبکه‌ای گسترده و وسیعی با نام بلاک چین تبادل می‌شوند.

تبادل ارزهای دیجیتال از اقصی نقاط جهان امکان پذیر بوده و برای انجام هرگونه تراکنش با ارزهای دیجیتال بستری وجود دارد که باید از کلیدهای عمومی و خصوصی که در واقع امنیت  فعالیت‌ها را در بردارند استفاده کرد. به طور کلی مسیر تراکنش‌هایی که با ارز دیجیتال انجام می‌شود با کمک فرایندهای رمزگذاری شده قابل انجام است.

در چندین سال گذشته و روش‌های پیشینی که برای تراکنش‌های ارز دیجیتال در بلاک چین انجام می‌شد مبالغ زیادی به عنوان کارمزد زمان جابه جا شدن ارزها از سوی واسطه‌های مالی و بانک‌ها دریافت می‌شد اما در حال حاضر دیگر این مشکل وجود ندارد، یعنی شما زمان تراکنش دیگر لازم نیست مبالغ زیادی را به عنوان کارمزد پرداخت کنید بلکه مبلغ بسیار کمی از کارمزد را زمان تراکنش‌های مالی خود پرداخت می‌کنید.

انواع ارز دیجیتال

حال که با ارز دیجیتال آشنا شدید در این بخش می‌خواهیم انواع ارز دیجیتال را برای آشنایی بیشتر برای شما نام ببریم، اما پیش از معرفی ارزهای دیجیتال باید این مورد را خدمت شما عرض کنیم که به دلیل تنوع بسیار در ارزهای دیجیتال در این بخش تنها به چند مورد از مهم‌ترین آنها اشاره می‌کنیم:

• بیت کوین (Bitcoin):

این ارز به عنوان اولین ارز به صورت دیجیتال شناخته می‌شود که از سال 2009 تا به حال در حال استخراج بوده است. بیت کوین طرفداران بسیاری داشته و علاقه مندان آن را به عنوان کم ریسک‌ترین ارز و به نوعی سودآورترین ارز نیز می‌شناسند. استخراج کردن بیت کوین به فرایندی اشاره دارد که در طی آن امنیت شبکه تامین شده و تراکنش‌ها در شبکه غیرمتمرکز به صورت تایید شده انجام می‌شود. چندین سال گذشته استخراج بیت کوین‌ها توسط پردازنده‌های کامپیوتر امکان پذیر بود اما پیشرفت تکنولوژی و شبکه در حال حاضر موجب شده است تا این ارز دیجیتال تنها با دستگاه‌های مخصوصی به نام ای سیک استخراج شود. بیت کوین‌ها از الگوریتم SHA256 به جهت تایید تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند به همین دلیل استخراج آن نیز تنها با استفاده از دستگاه‌هایی امکان پذیر است که بر پایه این الگوریتم طراحی شده باشند.

• تتر (tether) : در به‌روزرسانی‌های آینده درباره این ارز دیجیتال توضیحاتی را ارائه خواهیم داد.

• ریپل (Ripple) : در به‌روزرسانی‌های آینده درباره این ارز دیجیتال توضیحاتی را ارائه خواهیم داد.

• ترون (Tron) : در به‌روزرسانی‌های آینده درباره این ارز دیجیتال توضیحاتی را ارائه خواهیم داد.

• اتریوم(Ethereum):

ارز دیجیتالی که به ملکه ارزهای دیجیتال شهرت یافته، اتریوم نام دارد که جزو یکی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال پس از بیت کوین به شمار می‌رود. اتریوم در اواسط سال 2015 وارد عرصه ارزهای دیجیتال شد و درباره آینده اتریوم  نظرات مختلفی وجود دارد. تفاوت بسیاری بین بیت کوین و اتریوم وجود دارد و هر دو کاربردهای متفاوتی را برای کاربران ایجاد می‌کنند. اتریوم بیشتر بر روی اجرای کدهای برنامه نویسی که بر روی برنامه‌های غیرمتمرکز هستند طراحی شده است در حالی که بیت کوین به جهت پیگیری مالکیت پول دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• مونرو(Monero):

یکی دیگر از ارزهای دیجیتال که به عنوان مهم‌ترین ارز با حریم خصوصی محور در بازار وجود دارد و تراکنش‌های آن غیرقابل ردیابی شناخته می‌شود، مونرو است. توسعه دهندگان ارز مونرو به شدت با استخراج این ارز توسط ای سیک مخالف بوده و زمانی که متوجه شوند یک دستگاه ای سیک وارد شبکه شده است به سرعت الگوریتم‌های استخراج مونرو را تغییر می‌دهند. می‌توان گفت این ارز دیجیتال برای افرادی که دستگاه ای سیک ندارند و یا نمی‌خواهند هزینه‌ای را به جهت تهیه آن پرداخت کنند بهترین گزینه است.

• اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic):

تا سال 2016 تنها یک اتریوم وجود داشت اما در همان سال یک هک بسیار بزرگی رخ داد که باعث شد اتریوم جدید ایجاد شود و اتریومی که در زمان قبل وجود داشت با نام اتریوم کلاسیک نامگذاری شود. در حال حاضر هم اتریوم و هم اتریوم کلاسیک وجود دارد اما از یک الگوریتم استخراج استفاده می‌کنند به همین دلیل می‌توان برای استخراج هر دو از یک سخت افزار استفاده کرد. البته در حال حاضر اتریوم به دنبال بهره گیری از دستگاه‌های مخصوص به جهت استخراج است و به دنبال راهی است که از ماینینگ به سمت اثبات سهام برود که بتوان در آن برای تایید تراکنش‌ها بدون نیاز به مصرف برق و استفاده از سخت افزار استخراج ارز را ممکن سازد.

• لایت کوین(Litecoin): ارز دیجیتال لایت کوین در سال 2011 راه اندازی شد. چارلی لی فردی بود که این ارز دیجیتال را راه اندازی کرد، وی کارمند سابق گوگل بود و این ارز را با هدفمندی تکمیل بیت کوین و حل برخی از مشکلات آن طراحی کرد که بتواند مدت زمان تراکنش‌ها، هزینه‌ها و استخراج‌های آن را تکمیل کند. یکی از اهداف این ارز کاهش زمان تایید هر بلاک از مدت زمان 10 دقیقه به 2.5 دقیقه بود که در این صورت تراکنش‌های بیشتری تایید می‌شود. نرم افزار ایجاد و انتقال این ارزها به صورت متن باز بوده و پلتفرم آنها به صورت غیرمتمرکز هستند.